Friday, 11 September 2020

 

😊😊

तीर जस्ता नयनमा अल्झिरहेकी मन हटाउँ कसरी

एकोहोरो नै प्रेम थियो तिमीसँग त्यो मैले घटाउँ कसरी

रहर जस्तो पनि लागेको थिएन हेर्नको लागी 

मननै विवश भएको झैँ अनुभुति भइरहेको थियो

जति घुर्छु उति नै आत्मियता बढिरहेको थियो झन झन

झुक्नै मान्दैनन् यी कोमल नेत्र अनि टाढिनै मान्दैन यो मन



माया त मनमा थियो तर यि दृष्टि भने ती गाँजलु आँखामै झल्किन्थ्यो

आकर्षित बनाउने खालको नै हुन्थेन भने ती दृष्टि 

किन यो मन पल्किन्थयो

उक्त ठाउँ छाडेर नजाउ है प्रिय भन्ने आतुुरमा पनि थिएँ म

यहि कुरा खेलाउँदै एउटा सानो प्रस्ताव पनि मन मनै दिएँ म 



जिद्दी गर्न थाल्छु अब त म झन

चाइएन मलाई मेरो भाग्यमा लेखेको

त्यहि कुरामा जिद्दी छु म अझै 

अरु केहि चाइएन अब 

केवल चाइयो त आफ्नै आँखाले देखेको💙💙


एकादेशको राजा

No comments:

Post a Comment